Jaworek rośnie na placyku przy kaplicy Pani Jaworzyńskiej i swoimi liśćmi (lub ich brakiem) wyznacza pory roku. Wygląda jak spłaszczona, szeleszcząca kulka na patyku gładkiego pnia a w porze upałów dzieli się hojnie gęstym cieniem. Lubię patrzeć na to drzewo, ewidentnie posadzone tam przez człowieka, by strzegło kaplicy, także przez człowieka postawionej. Podczas tego urlopu […]
Archiwa tagu: Wiktorówki
Została mi druga połowa materiałów do opracowania na Wiktorówkach, ale przede wszystkim chciałam znów odwiedzić Matkę od Szczęśliwych Powrotów, skoro już jestem tak blisko. Zmieniłam tylko nieco tryb, idąc najpierw na Rusinową po oscypki, żeby potem mieć wolną głowę. Nie powiem, jak szłam po schodach od kaplicy na polanę cisnęły mi się w głowie różne […]
Odrastający po halnym las wygląda, jakby ziemia z roku na rok coraz obficiej pieniła się zielenią. Najpierw poszycie pokrywa się plamami drobnych krzewinek a liściaste odrostki, dotychczas ukryte wśród świerków, z pewną nieśmiałością wypuszczają bogaciej liście. Potem ich zieleń łączy się, narasta, pokrywając miękką fakturą, gnącą się pod powiewami wiatru, każdą wolną przestrzeń. Co prawda […]
Kolejny rok i kolejny urlop pod okiem mojego ulubionego gazdy i budorza. Tu w stroju wyjściowym, w końcu czerwiec i nabożeństwa do Najświętszego Serca Pana Jezusa. Miałam wyjechać później z Krakowa, ale ogarnęłam się wcześniej, więc nie było na co czekać. Komunikacja okazała się dziś wyjątkowo przychylna i chociaż nie sprawdzałam połączeń, pięknie wszystko się […]
Wiedziałam, że br. Gwala bywał w Tatrach, więc zastanawiałam się czasami, czy odwiedzał Panią Jaworzyńską. Nie szukałam specjalnie odpowiedzi, bo założyłam, że trudno to ustalić, poza tym nie wydaje mi się to kluczowe dla jego biografii (choć dla mnie osobiście ważne, bo oboje są dla mnie ważni). I wtedy trafiłam na to zdjęcie: Okoliczności przyrody […]
