Idę sobie pewnego dnia z kijkami, dzień ma się już bardzo ku wieczorowi, ciepło, sympatycznie. Pod jednym z bloków zaparkowany samochód, drzwi otwarte na przestrzał a wewnątrz rozmowa przez telefon w trybie głośnomówiącym. Bardzo głośnomówiącym. Dzięki czemu mieszkańcy pobliskich bloków oraz wieczorni spacerowicze mieli okazję usłyszeć nieco zirytowany męski głos oświadczający miastu (i światu, przynajmniej przyległej jego części):

– Daj mi chwilę, bez majtek jestem. Dopiero spod prysznica wyszedłem!

Korciło mnie, żeby zaczekać, kto był autorem tej deklaracji, ale powstrzymałam swą ciekawość. Jakieś minimum dyskrecji każdemu się należy…