Kraków za-burzony, jadę w autobusie i drzemię. Nagle z podkładu dźwiękowego (rozmowy, grad rozbijający się o dachowe okno, mijające mój środek transportu osobówki) wybija się dźwięczny, kobiecy głos: – Dla mnie najtrudniejszy jest ten moment, kiedy trzeba zacząć myśleć… Otwieram oczy, patrzę. Blondynka.