Księgi wpisów wykładane w sanktuariach to ciekawa lektura. Wiem, bo przekopałam się przez te, które leżały przy konfesji św. Jacka w 1983 r. i później. Wypisałam poniżej kilka ciekawszych wpisów, nie zmieszczę ich w książce o Jacku, a szkoda, żeby znów zapadły w archiwalne na-wpół-istnienie (pisownię zachowałam oryginalną).

Dowody na to, że Jacek dalej patronuje szukającym powołania, czy to zakonnego, czy w postaci żeńskiej:

„Święty Jacku proszę cię o błogosławieństwo Boże żebym wstąpił do zakonu ojców Dominikanów na brata zakonnego”
„Boje się powiedzieć: „Tak, Panie”. Św. Jacku pomóż mi. Maciek”
„Św. Jacku dopomuż dziewczętom które są głupie, aby wreszcie zmądżały. Chłopcy z Janowa”

Ślady stanu wojennego:

„Św. Jacku ratuj hipisów przed ZOMO”
„Św. Jacku spraw by szlag trafił komunistów Jacek R. (anarchista)”
„Prosze o wypuszczenie Lecha Wałęsy przewodniczącego ‚Solidarności’ żeby znów mógł dalej rządzić. Za jego panowania w Solidarności był spokój i porządek życie było tańsze i ludzie nie narzekali na system kartkowy (…) Proszę znieść kartki i prosiłabym o odwołanie stanu wojennego. Ludzie na stan wojenny strasznie narzekali”.

Zabawne detale typu podpis: ufny Wacek.

A na koniec przejaw polsko-dominikańskiej trzeźwości i gospodarności:

„Do wszystkich wiernych. Proszę nie kraść długopisów”.