źródło, z którego pochodzi ten mem, niestety z fb 🙂

Szanowni państwo, mają państwo przed sobą obraz Piotra Stachiewicza pt. „Sobotni promyk” (cykl pocztówek: „Legendy o Matce Boskiej”, Kraków). Autor mema wyjaskrawił nieco kolory i uzupełnił obraz cytatem ze św. Franciszki Rzymskiej, w wolnym tłumaczeniu:

„Pobożność jest najbardziej godną pochwały cechą mężatki, ale nie wolno jej nigdy zapomniać, że jest panią domu i czasem powinna pozostawić Boga na ołtarzu, by odnaleźć Go w domowych obowiązkach”.

Nie wiem, czym dokładnie kierował się autor mema, wybierając ten właśnie obraz, ale wyboru dokonał rewelacyjnie. Cytat ze świętej wspaniale pasuje nie tylko do samego obrazka, ale także do legendy, na podstawie której ten obrazek powstał. Otóż w ludowej pobożności mocno jest ugruntowane przekonanie, że w sobotę – dzień poświęcony Maryi jako Gwieździe Zarannej; Tej, która jest córką Izraela a jednocześnie obrazem Kościoła i… tu mogłabym jeszcze długo o  maryjnej symbolice soboty – zawsze musi, choć na chwileczkę, wyjść słońce. Zapytacie pewnie czemu? Powód jest bardzo prozaiczny – Matka Boża suszy wtedy pranie. Jak każda porządna gospodyni. A że ma swoje wejścia u Wszechmocnego…

Także jeśli kiedyś w sobotę przez ciężki chmurzyska przebije się niespodziewanie promyk słońca, to wiedzcie, że coś się dzieje na niebiańskich sznurkach do suszenia bielizny. I pozdrówcie Maryję przynajmniej jednym „Ave”, z pewnością się ucieszy, choć zapracowana.

Mama opowiadała mi często o mojej prababci, Róży (przy okazji wszyscy pozdrawiam św. Różę z Limy OP, której jest dziś wspomnienie), która wstawała razem ze słońcem i kręcąc się po kuchni i przy obrządku* miała zwyczaj śpiewania Godzinek o Najświętszej Maryi Pannie. Modlitwa i codzienne obowiązki przenikały się ze sobą. Bóg zstępował pomiędzy przestawiane na kuchni garnki, obrządzane w oborze zwierzaki, biegające po domu dzieci (cała piątka!). Był czas na spotkanie tylko z Nim, ale  miał też stałe zaproszenie do codzienności. Zresztą bez adorowania Go na ołtarzu trudno rozpoznać Go w codzienności. Taka sztuczka.

W każdym razie mem świetny. Więc się dzielę – niech idzie na zdrowie.

* Obrządek (wyjaśnienie dla ludności z dziada-pradziada miejskiej i nie mającej w CV epizodu z przeczytaniem „Chłopów” Reymonta) – oporządzenie zwierząt w oborze i chlewie oraz kurniku: wymiana podściółki, danie jeść, wydojenie krów, w sezonie wyprowadzenie na pastwisko.