Od czasu krytycznego wpisu na temat standardowo lukrowanego przedstawienia Najświętszego Serca Pana Jezusa poluję na nietypowe, czyt. nielukrowane wersje tego obrazu.

Oto efekta polowania.

Wiktorówki, jeśli się nie mylę – pastel. Na przeciwległej ścianie wisi przedstawienie Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny, ale niestety jakość zdjęcia powstrzymuje mnie przed publikacją 🙂 Ale do rzeczy – oto NSPJ:

Obraz aż gęsty od symboli, nawet pomijając samą Postać. Jezus jest przedstawiony na tle gałęzi krzewu winnego, gdyż jak samo powiedział, jest prawdziwym Krzewem Winnym. Po lewej stronie umieszczone są symbole eucharystyczne (pelikan – symbol Chrystusa – karmiący własną krwią swoje pisklęta oraz kielich z hostią), po prawej narzędzia męki (krzyż, drabina, włócznia, gwoździe i korona cierniowa). Najważniejsze jednak dla mnie jest spojrzenie Jezusa – spokojne, łagodne, ale z mocą. Piękny rysunek dłoni.

I drugie znalezisko, tym razem z sieci – znajomy, Krzysztof Kokowicz, ostatnio umieścił zdjęcie tego obrazu na swoim profilu. Drodzy Państwo, przedstawiam NSPJ w jednym z ujęć Charlesa Bosserona Chambersa (1882 – 1964). To taka amerkańska i malarska wersja naszego Kraszewskiego, jeśli chodzi o ilość, tempo i zróżnicowanie poziomu twórczości. Ale będę się upierać, że ten obraz mu się udał:

Zafascynowała mnie tutaj twarz. Loczków – brak, twarz jakby naznaczona bólem. Fakt, że z perspektywą to sobie malarz nie poradził, co widać po dłoni wskazującej serce, ale jeśli chodzi o ten typ przedstawienia, to jest w tym obrazie coś nakłaniającego do modlitwy.

PS
Zdjęcie od Krzysztofa – dziękuję za podesłanie!