Zdecydowanie zmaskulinizowane miejsce pracy o charakterze biurowo-intelektualnym, tabliczka nad kawopojem:
„ZOSTAW TO MIEJSCE W TAKIM STANIE, W JAKIM CHCIAŁBYŚ JE ZASTAĆ*
[tu ma swe miejsce gustowna graficzka]
*Prośba skierowana do osób o zasadniczo normalnych potrzebach dotyczących czystości. Pozostali niech zwyczajnie po sobie posprzątają bez dokonywania szczegółowych analiz powyższej prośby”.
Grunt, to znajomość swoich pracowników i ich skłonności do racjonalizowania… 😀
magdalenka 
Nie wiem, jaki jest cel tej uwagi: czy wskazanie, że potencjalne brudasy to osoby płci męskiej, czy też problem polega na tym, że używa się tylko rodzaju męskiego… Jeśli to ostatnie,bałabym się tej przesady w podkreślaniu obu rodzajów, która rozkwita na Zachodzie: nie zapomnę pobożnej tabliczki: „Jesteśmy synami i córkami Bożymi”
Chodziło mi o styl wypowiedzi 🙂 o jego bezpośredniość a nie to, czego dotyczyła.
Nie ma się co silić na uprzejmości wobec tych, którzy miejsca wspólne traktują jak chlewik:-)
hłe, hłe 😀
Musiałabyś zatknąć na kiju czyjś odrąbany filtrem do kawy łeb, żeby poskutkowało. To by dopiero była bezpośredniość!;)
hm, pesymizmem wieje ze słów twych, o, pani!
chociaż nie ukrywam, że zapewne jest to uzasadniony pesymizm 😀 [dodam tylko, że podczas mojej bytności przy kawopoju był porządek]
Zatem postrzeganie porządku oraz rozumienie jego definicji jest rzeczą względną i jak o gustach – nie dyskutuje się o nim, haha. Podoba mi się ta adnotacja. Inteligentna i subtelnie złośliwa, acz życzliwa. Ktoś wykazał się sporą dozą poczucia humoru i błyskotliwości. Jeśli to szef, to pogratulować i pozazdrościć pracownikom. Ale zapewniam, że podział ludzkości w tym względzie niekoniecznie przebiega na granicy obu płci. Znam zarówno panów pedantów jak kobiety lubiące, powiedzmy, ‚artystyczny nieład’. 😉