Dziś jest odpust u krakowskich OP (Bazylika Najświętszej Trójcy) i z tej okazji stwierdziłam, że wrzucę tu zdjęcie Trójcy Świętej:
Są to trzy nakładające się na siebie otwarte okręgi, które swobodnie przenikają się nawzajem, tak, że idąc palcem po tej wstędze nie znajdziemy jej końca. Jest to zdjęcie jednego ze zworników w refektarzu u dominikanów w Krakowie. Zachwyca mnie ta prostota i niedosłowność tego przedstawienia. Jeden a Trzech, Trzech a Jeden.
Dziś tradycyjnie kazanie na mszy konwenckiej (główna msza dnia) mówił cysters: próbka pięknego przedsoborowego kaznodziejstwa. Było świetne teologicznie, dopracowane, logiczne i było widać w oczach słuchaczy, że najpierw przestali rozumieć a potem zaczęli się a) intensywnie nudzić; b) intensywnie prosić Ducha Świętego o koniec kazania lub kaznodziei (starszawy był, więc było to usprawiedliwona nadzieja). Mi się podobało, przypominało świetny retorycznie i merytorycznie wykład. I jak wykład, nie porywało. Cóż. Dominikanie nas rozpuścili, u nich jak ktoś zepsuje kazanie, to przynajmniej jest potem z czego się nabijać. Tu nie było.
Ale kaznodzieja jest według mnie usprawiedliwony – dogmat o Trójcy, zwornik naszej wiary, jest trudny do przełożenia na język codzienności. Kusiło mnie przez chwilę, żeby tu tego spróbować, ale nie, odkładam tę motykę i na nic porywać się nie będę. Zresztą na Trojjedynego porywać się nie uchodzi 😉
magdalenka 
Fajne zdjęcie z tym zwornikiem. I chyba doskonale ilustruje ten dogmat, ta figura jest potrójna, jest jednym i jest niepojęta.
Ja zmęczona po wizycie Brazylijczyków na Służewie (chociaż „efektów specjalnych” nie doświadczyłam). Stanisław świetny. Za to nie działa mi gadu w domu, coś jest nie tak z tym iplusem, będę mogła się odezwać dopiero jutro, bu 😦
A czy to nie jest czasem zwornik w refektarzu? 😀
Czepialska 🙂
Jak zwykle ma pani rację – myślałam: refektarz, napisałam: kapitularz. Biegnę poprawić 😀
Dobrego tygodnia, o, Niezawodna 😉
… Niezaprzeczalną również zwana 😉
Zdjęcie piękne, choć figury tej nijak bym okręgami ni nazwał. Za to opis wkładu kazania w modlitwy do Ducha Świętego – rewelacja !
Tym bardziej namawiam do użycia motyki na kamienistej dogmatycznej grządce.
Czy przymiotnik „niepojęta” nie jest próbą ominięcia problemu? Złożeniem broni przed walką? Czy tak mamy poznawać Boga? To wygodne słówko tak naprawdę opisuje nas, nie Trójcę Świętą.
Pozdrawiam !
Bo to było malowane w XIII w. i oni tego nie robili cyrklem 🙂 Ale to są otwarte okręgi, któe przechodzą w siebei nawzajem i wolę to przedstawienie od póżniejszego Tronu Łaski, czyli Boga Ojca trzymającego na kolanach krzyż nad którym szybuje Gołębica – za dosłowne dla mnie.
Cyrkiel jest znany przynajmniej od czasów Euklidesa. Ale mi chodziło nie o staranność obrazka, lecz o to, że ten precelek, ta koniczynka – zasadniczo okręgiem nie jest 😉
A co do przedstawienia Trójcy – równie ładny jest Proton, Neutron i Elektron; lód, woda i para, lub Trzy Wymiary przestrzeni 🙂
Znowu zrobiłam skrót myslowy 🙂 – w średniowieczu niedoróbka była na topie, była obrazem ludzkiej niedoskonałości i dlatego oni nie wykreslali tego symbolu cyrklem, o to mi chodziło.
No i ja pisałam o TRZECH OTWARTYCH OKRĘGACH a nie o jednym 😉
Ciekawe, czy ten tajemniczy krakowski precelek (złożony z trzech przeplatających się części okręgów) ma jakąś unikalną nazwę – jak podobna mu, lecz dwuramienna wstęga Mobiusa, lub „położona ósemka” nieskończoności.
Nie znalazłem o nim żadnych informacji w przepastnych trzewiach Sieci.
A to dlatego, że nasze precelki są niepowtarzalne i jedyne w swoim rodzaju (jak i „nasz” refektarz 😀 ).
Zawsze mnie zachwycała ta prostota znaku tak bardzo niepojętej Tajemnicy…
Widzisz i tak oto miałeś szansę się przekonać, Geoffrey, że zasadnicza część wiedzy nadal znajduje się jeszcze w książkach… nie w sieci… 😉
Polecam „Słownik symboliki chrześcijańskiej”, tam powinny być tez inne przedstawienia dogmatu o Trójcy (np. trzy króliki o tych samych uszach albo trzy świece o jednym płomieniu), zdaje się, że w „Encyklopedii Katolickiej” też coś takiego jest. A ta koniczynka nie ma osobnej nazwy.