Dziś na roratnim kazaniu dowiedziałam się, że patrząc na św. Jana Chrzciciela możemy wyróżnić jeszcze dwa (poza obecnymi czternastoma) uczynki miłosierdzia. Tak mi sie one spodobały, że aż stwierdziłam, że przeprowadzę tu małą dywersję dominikańską i je podam:

1. Na widok bliźniego swego z radości skakać (Jan podskoczył w łonie Elżbiety, kiedy ona zobaczyła Maryję. Tak sobie myślę, że nawet więcej – Jan podskoczył na sam dźwięk głosu Maryi, czyli „na dźwięk głosu bliźniego swego skakać”. Oczywiście z radości 😀 )

2. W czynieniu sobie nawzajem dobra innych wyprzedzać (Jan był poprzednikiem Jezusa, przygotowywał innych na Jego przyjęcie i oglosił Jego przyjście).

 I jeszcze jedna myśl, którą rzucił o. Adam – plotkować o dobru, które inni czynią lub jest w innych obecne. Szeptać o tym zastrzegając dyskrecję… Smakowicie podstępne…

Strasznie duże wymagania, ale też bardzo ewangeliczne. Spodobały mi się, spróbuję wcielać w życie, przecież chroniczne niedospanie nie może być jedynym owocem uczęszczania na roraty 😀